«Ελληνικές Κυβερνήσεις και Όμιλος Μυτιληναίου»: ένα ‘θεατρικό’ σε 4 πράξεις & η εμπειρία της Αντίκυρας από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Μυτιληναίου

Διαβάστε το κατατοπιστικό άρθρο από το μπλόγκ του Συλλόγου Πολιτών της Συκιωνίας «Όμιλος Μυτιληναίου: Μια φωτογραφία αξίας 4,3 δις ευρώ» το οποίο αναφέρεται στη διαπλοκή των ελληνικών κυβερνήσεων με τον Όμιλο Μυτιληναίου.

Στο δεύτερο άρθρο που αναδημοσιεύεται από το ίδιο μπλογκ, «Που βρίσκεται η υπόθεση της «κόκκινης λάσπης» και των ρυπαντικών δραστηριοτήτων του Ομίλου Μυτιληναίου» ενημερωθείτε για το τις ρυπαντικές δραστηριότητες του Ομίλου που υποβαθμίζουν εδώ και 2 1/2 χρόνια το κόλπο της Ακτίκυρας διότι, όπως καταγγέλουν Σύλλογοι και Οικολογικές οργανώσεις της περιοχής, ο όμιλος Μυτιληναίου δεν τηρεί τους περιβαλλοντικούς όρους προστασίας. Πάρτε μια ιδέα επίσης για το πως ο Όμιλος Μυτιληναίου επιχειρεί να εξασφαλίσει τη ‘συναίνεση» της τοπικής κοινωνίας (απάντηση: με μηνύσεις εναντίον επιστημόνων που τεκμηρίωσαν τη περιβαλλοντική κατάσταση της περιοχής και εναντίον των πολιτών που τις χρησιμοποίησαν!!). Αναδημοσίευση από το sikionioipolites.blogspot.com. 

«Όμιλος Μυτιληναίου: Μια φωτογραφία αξίας 4,3 δις ευρω

Πόσο μπορεί να κοστίσει μια φωτογραφική ρύθμιση νόμου για την αγορά ενέργειας, μια προσθήκη μόλις τρεισήμισι γραμμών, στους Ελληνες καταναλωτές ρεύματος; Όχι πολλά, μόνο….4,3 δισ. ευρώ !!!  

Τόσο βγάζουν επίσημοι υπολογισμοί αν τελικά η κρυμμένη ρύθμιση του άρθρου 197 στο νομοσχέδιο για τη «Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου, για Ερευνα, Παραγωγή και Δίκτυα Μεταφοράς Υδρογονανθράκων» γίνει νόμος. Ποιόν φωτογραφίζει η ρύθμιση; Τον παλιό μας γνώριμο παραγωγό αλουμινίου, τον ΟΜΙΛΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ!

Στο σχέδιο νόμου και ειδικότερα στις «λοιπές διατάξεις» είναι φυτεμένη μια προσθήκη-βόμβα, βάσει της οποίας καταργείται ο περιορισμός του ανώτατου ορίου των 35 MW που έπρεπε να έχουν οι μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), με φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, ώστε η ενέργεια που παράγουν να απορροφάται κατά προτεραιότητα και να αμείβεται με εγγυημένη τιμή.

Με την προτεινόμενη ρύθμιση, στο νομοσχέδιο που προωθεί το ΥΠΕΚΑ, δίνεται προτεραιότητα και στα ρυπογόνα καύσιμα έναντι των καθαρών μορφών ενέργειας και επιβαρύνονται βάναυσα οι καταναλωτές.

Με τις σημερινές τιμές φυσικού αερίου, η εγγυημένη τιμή στην οποία θα πουλάει ενέργεια μια μονάδα ΣΗΘΥΑ ισχύος 350 MW κινείται σήμερα στα 130 ευρώ ανά Mwh. Τιμή υψηλότερη κατά 50% από αυτή των αιολικών πάρκων και κατά 48% των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών.

 Μια άρση λοιπόν του περιορισμού των 35 MW για την αποζημίωση της ενέργειας από ΣΗΘΥΑ με ορυκτά καύσιμα θα οδηγήσει σε εξακοντισμό του ειδικού τέλους ΑΠΕ που πλέον βλέπουμε στους αναλυτικούς λογαριασμούς ρεύματος. Ετσι ο καταναλωτής θα φορτωθεί με τον ψευδεπίγραφο τίτλο για τέλη υπέρ ΑΠΕ, όμως θα πληρώνει τα σπασμένα στην πραγματικότητα.

Η συνολική ετήσια επίπτωση στο Ειδικό Τέλος ΑΠΕ για την απορρόφηση κατά προτεραιότητα της ενέργειας μιας μονάδας Συμπαραγωγής Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) ισχύος 350 MW θα είναι της τάξεως των 175 εκατ. ευρώ. Και για μια 25ετία που είναι ο χρόνος ζωής μιας τέτοιας μονάδας 4,3 δισ. ευρώ! Ποσό που θα μετακυλισθεί στους συνήθεις… ανυποψίαστους καταναλωτές.

Μεγάλος ωφελημένος ο όμιλος Μυτιληναίου, ο μόνος δηλαδή που κατέχει μια μονάδα συμπαραγωγής 334 MW στις εγκαταστάσεις τής Αλουμίνιον. Υπενθυμίζεται ότι η σχετική μονάδα αδειοδοτήθηκε με σκοπό να καλύπτει ενεργειακά τις υψηλές ανάγκες τής Αλουμίνιον και έλαβε και κρατική επιδότηση ύψους 16 εκατ. ευρώ.

Το 2008, μαγικά, αυτή η άδεια παραγωγής μετετράπη και το ρεύμα πωλείται χονδρικώς αντί να ιδιοχρησιμοποιείται. Η χονδρική μέση τιμή ρεύματος που σήμερα εισπράττει η Αλουμίνιον είναι 55 ευρώ ανά Mwh. Βάσει της προωθούμενης ρύθμισης θα είναι 110 ευρώ. Δηλαδή, όσο πληρώνεται η μεγαβατώρα στις μονάδες ΑΠΕ. Καλό, ε;

Αυτή είναι βέβαια η τελευταία από τις τέσσερις πράξεις του θεατρικού έργου «Ελληνικές κυβερνήσεις και όμιλος Μυτιληναίου».

Πράξη πρώτη: Η προηγούμενη κυβέρνηση (Νέα Δημοκρατία) ενδίδει στις αφόρητες πιέσεις του ομίλου και συναινεί στην μετατροπή της μονάδας συμπαραγωγής (ΣΗΘ), ισχύος 334 MW, της Αλουμίνιον Α.Ε. από αυτοπαραγωγό σε παραγωγό, ρύθμιση από την οποία, ήδη, επωφελείται ο όμιλος, αφού πουλάει το ρεύμα στο σύστημα πολύ ακριβότερα από όσο το αγοράζει.

Πράξη δεύτερη: Η επίμονη προσπάθεια της Αλουμίνιον Α.Ε. να αντιμετωπιστεί η μονάδα από απλή μονάδα συμπαραγωγής (ΣΗΘ) ως μονάδα υψηλής αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), ώστε να εκμεταλλευτεί τις διατάξεις του νόμου 3734/2009

Πράξη τρίτη: Η λειτουργία επί 3 χρόνια της συγκεκριμένης μονάδας, χωρίς άδεια λειτουργίας, με την επίκληση του επιχειρήματος ότι πρέπει να υπάρξουν οι αναγκαίες ρυθμίσεις στους κώδικες διαχείρισης και συναλλαγών του συστήματος. Το αποτέλεσμα να προμηθεύεται το σύστημα ηλεκτρική ενέργεια από μονάδα, που για τις αρμόδιες αρχές είναι “ανύπαρκτη”.

Πράξη τέταρτη: Η προσπάθεια του Υπουργείου, με τη συγκεκριμένη φωτογραφική ρύθμιση του άρθρου 197, όχι μόνο να επικυρωθεί η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης μονάδας σαν ΣΗΘΥΑ, αλλά και να αντιμετωπιστεί τιμολογιακά με πολιτική ανάλογη αυτής των ΑΠΕ. Με λίγα λόγια, επιδοτείται από την πολιτεία η τιμή αγοράς του ρεύματος από τη συγκεκριμένη μονάδα της Αλουμίνιον Α.Ε., επιβαρύνοντας με ένα τεράστιο κόστος το λογαριασμό του ειδικού τέλους των ΑΠΕ, κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν, φυσικά, οι πολίτες, μέσω των λογαριασμών του ρεύματος.

Την αντίδρασή τους στη διάταξη αυτή μας έχουν ανακοινώσει με ΔΤ τους και κόμματα όπως ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ. Οι τελευταίοι μάλιστα, έφεραν το θέμα με ερώτηση και στο Ευρωκοινοβούλιο, αν δηλαδή η Κομισιόν:

1. Είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την ενέργεια και ειδικότερα για την προώθηση των ΑΠΕ, η υποστήριξη μονάδων ΣΗΘΥΑ φυσικού αερίου με όρους ευνοϊκότερους ακόμα και εκείνων για τις ΑΠΕ

2. Πώς θα διασφαλίζεται ότι η παραγωγή από ΑΠΕ θα απορροφάται κατά προτεραιότητα ανώτερη από ό,τι η ενέργεια που θα παράγεται από μονάδες ΣΥΘΗΑ;

3. Συμφωνεί με τις επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης να αποζημιώνονται οι παραγωγοί ΣΥΘΗΑ από το Ειδικό Τέλος ΑΠΕ που πληρώνουν οι έλληνες καταναλωτές για την προώθηση των ΑΠΕ.

Αναρωτιέται κανείς αν ένα τέτοιο νομοθέτημα που προκλητικά ευνοεί ορισμένους επιχειρηματίες γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τις τοπικές οικονομίες που βλάπτονται και αντιδρούν, είναι εκπονημένο από κυβέρνηση που χρέος έχει να προστατεύει τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών και το φυσικό μας πλούτο,ή από εκπροσώπους της εταιρείας! Τέτοια υποτέλεια!

Πηγή: http://sikionioipolites.blogspot.com/2011/08/43.html

Που βρίσκεται η υπόθεση της «κόκκινης λάσπης» και των ρυπαντικών δραστηριοτήτων του Ομίλου Μυτιληναίου;

Με απόφαση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Βοιωτίας η κόκκινη λάσπη θα εξακολουθεί να πέφτει στον Κορινθιακό ως το τέλος του 2011. Ηεγκατάσταση των δύο φιλτροπρεσσών σε καμιά περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα , αφού από την μία το μεταθέτει στη στεριά με απρόβλεπτες συνέπειες και από τη άλλη ένας τεράστιος όγκος 800.000  τόνων ανά έτος είναι αδύνατο να διαχειριστεί με μηχανικό τρόπο. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει εξαγγελθεί αύξηση της παραγωγής αλουμίνας. Κάτι που σημαίνει ότι θα αυξηθεί και η απορριπτόμενη ποσότητα ερυθράς ιλύος σε θάλασσα και σε στεριά. Η ξηρά απόθεση σε καμία περίπτωση δεν είναι περιβαλλοντική διαχείριση. Απλά αποτελεί εξίσου σημαντικό κίνδυνο γιατί εκτός του ότι ξαναπέφτει στη θάλασσα από κάθε είδους απορροές βρόχινων υδάτων η πιθανών πλημμυρών (γιατί εκεί που αποτίθεται υπάρχει ρέμα), μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα γιατί εκεί υπάρχουν τα πηγάδια ύδρευσης της περιοχής μας και τέλος σε περιόδους ξηρασίας αιωρούμενη στην ατμόσφαιρα ξανά στη θάλασσα πέφτει και επιβαρύνει την ποιότητα της ατμόσφαιρας.

Η κόκκινη λάσπη είναι προϊόν της χημικής διάσπασης του Βωξίτη. Περιέχει πολύ υψηλό ποσοστό σιδηρομεταλλεύματος. Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να αποτελέσει α’ ύλη για οποιοδήποτε άλλο προϊόν (π.χ. δεν μπορεί να γίνει τούβλα ή κεραμίδια γιατί κατά την διαδικασία του ¨ψησίματος¨, η διαστολή του σιδήρου θα σπάσει το προς κατασκευή προϊόν).

 

Η μόνη χρησιμότητα της μπορεί να έγκειται στην περεταίρω επεξεργασία της, για την αφαίρεση και των υπόλοιπων χρήσιμων στοιχείων/μετάλλων κλπ που έχουν απομείνει.

Ζητάμε  να αποσυρθεί τελείως ο υποθαλάσσιος αγωγός έγχυσης , να φραγεί. Σταγόνα λάσπης να μην πέφτει στη θάλασσα. Η ύπαρξή του αγωγού προϊδεάζει για συνεχείς παρατάσεις αδειοδοτήσεων  της απόρριψης της λάσπης στον Κορινθιακό

Η μόλυνση των εδαφών και των ιζημάτων του κόλπου τεκμηριώνει την άποψη ότι σε μια επιβαρυμένη περιβαλλοντικά περιοχή δεν μπορείς να προσθέτεις συνεχώς νέες περιβαλλοντικές πιέσεις. Επίσης καταδεικνύει το πόσο ευαίσθητος είναι ο Κορινθιακός σε ανθρωπογενείς βιομηχανικές δραστηριότητες λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μιας περίκλειστης θάλασσας. Να σημειωθεί, ότι η Οικολογική Κίνηση Αντίκυρας «Η ΑΡΤΕΜΙΣ» με τους αγώνες της δεν επιδιώκει την παύση της λειτουργίας του εργοστασίου αλλά την αυστηρή τήρηση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας.

Είναι γνωστό ότι εδώ και δυόμιση περίπου χρόνια λειτουργεί στο χώρο του Αλουμινίου μονάδα συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού (ΣΗΘ) ισχύος 334 MW. Η μονάδα αυτή δεν έχει άδεια λειτουργίας από τις αρμόδιες αρχές. Λειτουργεί δηλαδή παρανόμως εδώ και δυόμιση χρόνια. Η παραπάνω μονάδα (1^η ηλεκτροπαραγωγή) χρησιμοποιεί για την ψύξη των εγκαταστάσεων της 22.000 κυβικά μέτρα θαλασσινού νερού την ώρα που απορρίπτει ξανά στη θάλασσα θερμότερο κατά 10 βαθμούς Κελσίου .Ηλίου φαεινότερο λοιπόν, ότι η λήψη και απόρριψη του τεράστιου όγκου υπέρθερμου ύδατος στον κόλπο της Αντίκυρας δημιουργεί έντονη περιβαλλοντική υποβάθμιση.Επιπλέον, στον ίδιο χώρο ολοκληρώνεται η κατασκευή της 2ης μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με Φυσικό αέριο.

 

Η υπερσυγκέντρωση ρυπογόνων βιομηχανιών σε ένα περίκλειστο από βουνά κόλπο θα προκαλέσει ανυπέρβλητα προβλήματα στην επιβίωση των κατοίκων και ραγδαία επιδείνωση στο οικοσύστημα του Κορινθιακού κόλπου ευρύτερα.

 

Να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με το σχέδιο του ομίλου Μυτιληναίος, όπως αυτό έχει υποβληθεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, (ΡΑΕ) προβλέπεται η δημιουργία ενεργειακού κέντρου στο ανατολικό άκρο του κόλπου της Αντίκυρας με την εγκατάσταση  τεσσάρων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με ορυκτά καύσιμα.

 

Οι Δικαστικοί αγώνες

Αρχικά κατατέθηκε η προσφυγή στο ΣΤΕ της Οικολογικής Κίνησης Αντίκυρας «Η ΑΡΤΕΜΙΣ»κατά της εγκατάστασης της 2^ης μονάδας Ηλεκτροπαραγωγής (412MW), Αυτή αφορούσε την ακύρωση της άδειας και κατά συνέπεια την ματαίωση της. Ταυτόχρονα έγινε και αίτηση αναστολής των εργασιών της μονάδας εγκ/σης. Ως προς το 1ο σκέλος (ακύρωση της άδειας) δεν έχει γίνει ακόμη εκδίκαση λόγω συνεχών αναβολών. Ως προς την αναστολή των εργασιών και ενώ αρχικά πετύχαμε 8μηνη αναστολή, χάσαμε την οριστική εκδίκαση της αναστολής εγ/σης γιατί «η συνέχιση των εργασιών δεν επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες στο περιβάλλον».

 

Με βάση όμως τις νέες μελέτες, κάναμε νέα προσφυγή τεκμηριώνοντας την περιβαλλοντική κατάσταση της περιοχής. Ο όμιλος θορυβημένος αντεπιτέθηκε κάνοντας μήνυση για κακούργημα στους επιστήμονες που εκπόνησαν τις μελέτες και στους πολίτες που τις χρησιμοποίησαν. Προσοχή όμως, δεν αμφισβητούν τα ευρήματα αλλά την διαδικασία εκπόνησης, επειδή «λέει» οι επιστήμονες  (διευθυντές ερευνών του ΕΛΚΕΘΕ) χρησιμοποίησαν το λογότυπο  του Ιδρύματος, τη συνήθη δηλαδή πρακτική, χωρίς την έγκριση του Δ.Σ.

 

Πριν 6 περίπου μήνες ο Όμιλος έκανε αύξηση της ισχύος της 2^ης  και επίδικης μονάδας κατά 30%, πριν καν τελειώσουν οι εργασίες εγκατάστασης,. Οι δικηγόροι συμβούλευσαν την προσφυγή και στην νέα αύξηση γιατί εκδόθηκαν νέοι περιβαλλοντικοί όροι, πράγμα το οποίο έγινε παρ’ όλη τηνοικονομική εξάντληση της αφού οι προσφυγές στο ΣτΕ είναι ακριβές.

 

Η ΑτΕ ελέγχθηκε από το Ελληνικό κράτος, για πρώτη φορά μετά από μισό αιώνα λειτουργίας από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος. Ο έλεγχος αυτός έδειξε κατ’ ουσία ότι κανείς από τους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας δεν τηρείτο.

 

Την 15 Μαρτίου 2011 στο πλημμελειοδικείο της Λιβαδειάς για περιβαλλοντικές και πολεοδομικές παραβάσεις ήταν κατηγορούμενοι ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, ο διευθύνων σύμβουλος και ο διευθυντής υγιεινής, ασφάλειας και περιβάλλοντος του εργοστασίου παραγωγής Αλουμινίου και αλουμίνας της εδρεύουσας στο Μαρούσι Αττικής ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ της ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΒΕΕ. Η αδυναμία όμως παρουσίας ενός εκ των συνηγόρων υπεράσπισης των  κατηγορουμένων οδήγησε και αυτή την δίκη σε αναβολή για την 3^η Μαϊου του 2011.

Ο αγώνας συνεχίζεται με την ελπίδα ότι θα υπάρξει δικαίωση, και η συμμετοχή όλων των πολιτών σε αυτόν πιο αναγκαία από ποτέ.

Λουκάς Σαμουήλ

Πηγή:http://sikionioipolites.blogspot.com/2011/05/blog-post_9276.html